Tahıl tarlalarında yer yer lokal sarılık ve cücelik belirtileri en tipik belirtilerdir. Sarı cücelik virüs hastalıklarının buğdayda neden olduğu en tipik belirti sarılık ve cüceliktir. Yaprak uç ve kenarlarından itibaren başlayan sarılık yaprağın tamamını kaplar.Arpa yaprakları parlak sarı bir renk alır, mısır yaprakları ise sarı, mor veya kırmızımsı bir hale dönüşür. Yulaftaki en tipik belirtisi ise kırmızı, mor ve sarılık şeklindedir. Aynı şekilde tritikale, kuşyemi ve çavdarda da tipik sarılık ve cücelik belirtisi en karakteristik belirtilerdir. % 11-33 oranı arasında verim kayıplarına neden olan Sarı cücelik virüs hastalıkları, danenin yapısını doğrudan etkileyerek bin dane, hektolitre ağırlığı, Gluten indeksi, sedimentasyon ve hamur enerji değerlerinde önemli düşüşlere neden olmaktadır.

Yaprak bitleri ile etkin bir şekilde taşınan bu virüs hastalıklarının 5 ayrı ırkı saptanmıştır. Ayrıca bu virüsleri taşıyan 7 ayrı vektör yaprak biti türleri ile sarı cücelik virüs hastalığına depo ve barınak görevi gören 40 farklı yabancı ot türü yapılan çalışmalarla tespit edilmiştir. Tahıllarda salgına neden olan Sarı cücelik virüs hastalıklarının mücadelesi için; Geç Ekim Tarihi Önemlidir. Kışlık ekmeklik buğday ve diğer kışlık tahıllar Kasım ayında ekilmelidir. Aynı üretim alanında Kasım ayında yapılan tarlada hastalık görülmezken, Ekim ayında ekimin yapıldığı sağdaki tarlada ise Sarı cücelik virüs hastalığının buğday tarlasını önemli oranda etkilediği görülmektedir.

Sonuç olarak tahıl üretim alanlarında yaygın şekilde görülen Sarı Cücelik Virüs Hastalıklarına karşı mücadelede en etkili yol; geç ekim (Kasım ayı) ve yöreye uygun çeşit seçimidir. Bunun yanı sıra diğer mücadele yöntemlerinin de usulüne uygun yerine getirilmesiyle etkili bir üretimin gerçekleştirilmesi, üründe verim ve kalitenin artışını sağlayacaktır.